Wannes Van de Velde schreef zijn Gilgamesj - een ongegeneerde Antwerpse versie - oorspronkelijk voor poesjenellen in 1989. In de theaterproductie krijgen de goden, de talrijke mythologische figuren, en de bekende Antwerpse Poesje-figuren de Neus en de Kop gestalte door het fantasievolle spel van acteurs, uitbundige maskers en kostuums en Turkse muziek. Het stuk zit vol vette knipogen naar politieke (wan)toestanden en menselijke tekortkomingen. Dat klinkt misschien tamelijk serieus, maar dat is het zeker niet, integendeel. De volkse taal, de zotte toestanden en de hilarische figuren maken van Gilgamesj een onvergetelijke voorstelling.

GILGAMESJ
Het Gilgamesj-epos is het nationale heldendicht van Babylonië en Assyrië (het huidige Irak), dat omstreeks het midden van vorige eeuw op kleitafels werd teruggevonden in het paleis van de Assyrische koning Assurbanipal.
Het verhaal speelt zich af in lang vervlogen tijden, toen de mensen en de goden nog met elkaar konden praten. De bevolking van Mesopotamië gaat gebukt onder het juk van de tirannieke Gilgamesj, de koning van de stad Uruk, die zichzelf voor een onsterfelijke halfgod houdt. Goden en mensen spannen samen om zijn hoogmoed te breken. Enkidu, een soort halfgoddelijke Übermensch van de naïeve soort, moet Gilgamesj een lesje leren. Na een hevig tweegevecht tussen Gilgamesj en Enkidu, bewonderen de twee elkaars kracht en samen trekken ze op verovering. De overmoed van Enkidu wordt met de dood bestraft. Dit treft Gilgamesj zo diep dat hij op zoek gaat naar het mysterie van het zijn. Het conflict tussen het verlangen van Gilgamesj naar onsterfelijkheid en zijn eindig lot als mens vormt de universele kern van dit boeiende verhaal.

Link Toneelhuis pagina Gilgamesj

Beluister hier de lezing van Gilgamesj door Jan Decleir, Tom Dewispelaere, Stijn Van Opstal, Nico Sturm, Koen De Sutter en Tom Van Dyck op Radio Toneelhuis.