In memoriam 
Dree Peremans
(Diest, 26 december 1949 – Faro (Portugal) 25 februari 2022)
Voorzitter vzw Erfgoed Wannes Van de Velde
 
Ik heb het raam geopend, schrijven over Dree zonder fluitende vogels op de achtergrond, ik zou niet durven. Maar tegen die volle klank van het leven, mis ik nu al zijn warme stem. Wanneer al mijn pennen ook nog bewust dienst weigeren – wie leent er zijn inkt aan zoveel droefheid – zet ik me aan de laptop voor een korte, maar hartverkwikkende terugblik op die paar jaar samenwerken en -zorgen voor vriend Wannes zijn levenswerk. 
 
Dree en het verhaal van vzw Erfgoed Wannes Van de Velde
In oktober 2018 ontving Dree Peremans een formele vraag van Christa Van de Velde. De weduwe van Wannes, achtte de tijd rijp om een tweede maal werk te maken van een ‘Wannes Van de Velde gezelschap’. Christa had er het volste vertrouwen in dat Dree het beste wist wat te doen en hoe.
Dree aanvaardde de opdracht met oprechte goesting en had nog vóór de eerste vergadering overleg met Christa, om haar zijn plannen voor te leggen. Dree kwam nooit onbeslagen ten ijs.
Op 7 november was het dan zover en zaten we met z’n achten aan de ronde tafel in Buurtfoyer Elcker-Ik in de Café Breughelstraat, Klein Antwerpen. Daar was er nog twijfel of we nu ‘Stichting’ of ‘vzw’ zouden worden, waren we nog op zoek naar een duurzaam onderkomen voor de schrijfkamer van Wannes en was er al sprake van een plan om een website te lanceren. Dree zou de eindredactie van de teksten op zich nemen, uiteraard. Op de start van dit avontuur werd eens goed geklonken en om de vriendschap te bezegelen, kreeg elk een potje Tierenteyn mosterd, geschonken door onze Gentse sectie. Het moest en zou pittig worden. Die dag werden ook de titels uitgedeeld en met ongeziene eenstemmigheid kreeg Dree die dag de nazorg voor zijn dierbare vriend Wannes om de nek gehangen, misschien wel zijn mooiste onderscheiding.
Onder Dree zijn voorzitterschap was het goed samenwerken en waaide er ook een gunstige patagonische wind voor de vereniging en haar betrachtingen. De schrijfkamer van Wannes kwam thuis in het Antwerps Vleeshuis, dat sindsdien met recht en reden de Klank van de Stad mag vertolken. Er kwam blijvende aandacht voor het onuitgegeven werk van Wannes en de vzw werd een aanspreekpunt voor iedereen die iets te vertellen of te vragen had omtrent de meester. Er werd een doorlopende opdracht ingesteld om zoveel mogelijk herinneringen aan Wannes’ levenswandel bijeen te brengen. Dree was hier vaak de ‘groote’ leverancier, omdat hij Wannes al die jaren op de voet had gevolgd en later nog meer materiaal en getuigenissen had verzameld in functie van zijn biografie ‘Wannes, Hier is hem terug’.
Doorheen de vele praktische projecten bleef Dree ook de dromer en planner die hij altijd was. Zijn laatste bedenksel voor de vzw was het aanbieden van een avond voor de leden, vertrekkend uit Wannes’ eerste elpee.
Dat plan kreeg zoals altijd onmiddellijk vorm, maar dan kwam corona roet in het eten strooien. Er werd nog druk online vergaderd, maar die mooie gift aan de leden moest keer op keer worden uitgesteld, net als het ‘groote’ verlangen dat Dree al enkele jaren koesterde om naar Zuid-Portugal op vakantie te gaan…
En dan rolde plots op vrijdagavond dat zeer verontrustende mailtje binnen, het ging helemaal niet goed met Dree. Hier ten lande bleef nog even de hoop overeind tot op zaterdagochtend – onze online vergadering met de vzw was net ten eind – het telefoontje van Elke de allerlaatste punt plaatste achter Dree zijn voorzitterschap en de ontelbare verhalen die hij samen met ons allen schreef.
De ruggengraat van de Vlaamse folk is niet meer. Hij geloofde in het talent van velen en velen mochten vertrouwen op zijn talent: dingen doen bewegen. Dree gaf ons de wortels en het fundament, aan ons om erop verder te bouwen.
Zoveel meer dan dankjewel, Dree
Suskewiet, suskewiet!
 
 
Bob, Gerrit, Karel, Marc B, Marc H, Nanna en Wem
4 maart 2022

PERSBERICHT_In_Memoriam_Dree Peremans_samenstelling_Elke Vandersypen.pdf